Konfiguracja VLANów na przełącznikach Cisco

Jakub Krawczyk
Jakub Krawczyk Skomentuj

Sieci VLAN stanowią jeden z podstawowych elementów konfiguracji sieci lokalnej. Umożliwiają elastyczne projektowanie i zarządzanie siecią, a także mają istotny wpływ na jej bezpieczeństwo. Konfiguracja VLANów to jeden z pierwszych kroków podejmowanych na nowych przełącznikach. tym artykule przyjrzymy się jak prawidłowo skonfigurować wirtualne sieci lokalne oraz zweryfikujemy ich działanie.

Konfiguracja VLANów

Na temat podstaw związanych z VLANami możesz przeczytać w naszym artykule Wprowadzenie do VLAN. Dzisiaj idziemy krok dalej i zajmiemy się konfiguracją VLANów w przykładowej sieci.

Na wstępie muszę jeszcze zwrócić uwagę, że przykłady zastosowanej konfiguracji dotyczą przede wszystkim platformy Cisco Catalyst. Pamiętaj, że mogą się one nieznacznie różnić na urządzeniach z serii Nexus i przełącznikach Small Business.

Do konfiguracji posłużymy się następującym przykładem. Nasza sieć znajduje się w dwóch budynkach. W każdym z nich znajduje się switch, do którego podłączeni są pracownicy z różnych działów. Naszym zadaniem będzie odseparowanie ruchu między działem Kadr, a działem IT. Stworzymy więc dla nich odpowiednio VLAN 10 oraz VLAN 20.

Przykładowa konfiguracja VLAN

Jak stworzyć VLAN?

VLANy konfigurujemy w trybie global configuration. Po dodaniu vlanu przechodzimy do jego edycji. Dobrą praktyką jest nadanie dla każdej sieci nazwy, która będzie jednoznacznie wskazywać do czego służy dany VLAN.

SW1>enable
SW1#configure terminal
Enter configuration commands, one per line. End with CNTL/Z.
SW1(config)#vlan 10
SW1(config-vlan)#name Dzial_Kadr
SW1(config-vlan)#exit
SW1(config)#
SW1(config)#vlan 20
SW1(config-vlan)#name Dzial_IT
SW1(config-vlan)#exit
SW1(config)#

Jak przypisać VLAN do portów?

Konfiguracja VLANów (ich utworzenie) to pierwszy krok. Teraz konieczne jest przypisanie ich do portów, do których podłączone są nasze hosty. Najpierw musimy wskazać, że port ma działać w trybie access. Następnie należy określić do jakiego VLANu ma zostać przypisany.

SW1(config)#interface fastEthernet 0/1
SW1(config-if)#switchport mode access
SW1(config-if)#switchport access vlan 10
SW1(config-if)#interface fastEthernet 0/2
SW1(config-if)#switchport mode access
SW1(config-if)#switchport access vlan 10
SW1(config-if)#exit
SW1(config)#
SW1(config)#interface range fastEthernet 0/3 – 4
SW1(config-if-range)#switchport mode access
SW1(config-if-range)#switchport access vlan 20

Innym sposobem na przypisanie, a jednocześnie utworzenie VLAN jest konfiguracja bezpośrednio na porcie. Zobaczmy jak wygląda to na SW2:

SW2(config)#interface range fa0/1 - 2
SW2(config-if-range)#switchport access vlan 10
% Access VLAN does not exist. Creating vlan 10
SW2(config-if-range)#vlan 10
SW2(config-vlan)#name Dzial_Kadr
SW1(config-vlan)#exit
SW1(config)#
SW2(config)#interface range fa0/3 - 5
SW2(config-if-range)#switchport access vlan 20
% Access VLAN does not exist. Creating vlan 20
SW2(config-if-range)#vlan 20
SW2(config-vlan)#name Dzial_IT

Jak zmienić przypisanie VLANu do portów?

Gdy popełnimy błąd przy konfiguracji lub po prostu musimy dokonać zmiany możemy usunąć przypisanie VLANu do portu. W konfiguracji na SW2 port fa0/5 został błędnie przypisany do VLANu 20, więc należy poprawić konfigurację:

SW2(config)#interface fastEthernet 0/5
SW2(config-if)#no switchport access vlan 20
SW2(config-if)#end

OK, podstawowa konfiguracja VLANów i portów access za nami, teraz musimy sprawdzić czy wszystko jest w porządku.

Weryfikacja VLANów

Jak sprawdzić listę istniejących VLANów?

Pierwszym sposobem jest polecenie show vlan brief. Polecenie to należy wykonać w trybie EXEC mode. Warto jednak pamiętać, że wszystkie polecenia show możesz również wykonać w trybie global configuration, poprzez dodanie przed poleceniem słowa do, np. do show vlan brief. Zobaczmy jak wygląda konfiguracja na SW1.

SW1#show vlan brief
VLAN Name                        Status    Ports
---- --------------------------- --------- --------------------------------

1     default                    active    Fa0/5, Fa0/6, Fa0/7, Fa0/8
                                           Fa0/9, Fa0/10, Fa0/11, Fa0/12,     
                                           Fa0/13, Fa0/14, Fa0/15, Fa0/16
                                           Fa0/17, Fa0/18, Fa0/19, Fa0/20, 
                                           Fa0/21, Fa0/22, Fa0/23, Fa0/24, 
                                           Gig0/1, Gig0/2
10    Dzial_Kadr                 active    Fa0/1, Fa0/2, 
20    Dzial_IT                   active    Fa0/3, Fa0/4
1002  fddi-default               active   
1003  token-ring-default         active   
1004  fddinet-default            active   
1005  trnet-default              active   
SW1(config-if)#

Jak widzisz trochę się tu dzieje. Skąd się wzięło tyle VLANów, skoro skonfigurowaliśmy tylko dwa?

VLAN 1 to domyślny VLAN. Fabrycznie przypisane są do niego wszystkie porty. Dzięki temu switch zaraz po uruchomieniu umożliwia komunikację między podłączonymi urządzeniami. Co ważne VLANu 1 nie da się usunąć. Natomiast VLANy od 1002 do 1005 powstały z myślą o sieciach FDDI i Token Ring, które w dzisiejszych czasach nie są już wykorzystywane. Mimo, że VLANy te nie są używane, to są one zarezerwowane, dlatego nie można ich zmieniać i usuwać. W zależności od wersji urządzenia mogą one mieć również status act/unsup.

Pozostała część konfiguracji wygląda znajomo. Porty Fa0/1 – 2 zostały prawidłowo przypisane do VLANu 10. Z kolei VLAN 20 jest skonfigurowany tylko na portach Fa0/3 i 0/4.

Jak sprawdzić konfigurację VLAN na porcie?

Gdy chcemy szybko zweryfikować ustawienia na danym porcie warto skorzystać z polecenia show interface switchport. Najważniejsze informacje odnośnie wprowadzonej konfiguracji zostały podświetlone.

SW1#show interface fa0/1 switchport 
Name: Fa0/1
Switchport: Enabled
Administrative Mode: static access
Operational Mode: static access
Administrative Trunking Encapsulation: negotiated
Operational Trunking Encapsulation: native
Negotiation of Trunking: Off
Access Mode VLAN: 10 (Dzial_Kadr)
Trunking Native Mode VLAN: 1 (default)
Voice VLAN: none
Administrative private-vlan host-association: none
Administrative private-vlan mapping: none
Administrative private-vlan trunk native VLAN: none
Administrative private-vlan trunk encapsulation: dot1q
Administrative private-vlan trunk normal VLANs: none
Administrative private-vlan trunk private VLANs: none
Operational private-vlan: none
Trunking VLANs Enabled: All
Pruning VLANs Enabled: 2-1001
Capture Mode Disabled
Capture VLANs Allowed: ALL
Protected: false
Unknown unicast blocked: disabled
Unknown multicast blocked: disabled
Appliance trust: none

Cykl artykułów o VLANach

Artykuły publikowane w ramach cyklu o VLANach można czytać niezależnie, ale najlepsze efekty osiągniesz, jeśli zapoznasz się z nimi po kolei. Cały cykl składa się z następujących artykułów:

  1. 1. Jaki jest sens warstwy drugiej ISO/OSI?
  2. 2. Wprowadzenie do VLAN
  3. 3. Konfiguracja VLANów na przełącznikach Cisco

Konfiguracja trunków

Gdy mamy wiele przełączników, na których chcemy przypisać urządzenia w ramach VLANów niezbędne jest uruchomienie łączy trunk. Port Trunk służy do przesyłania wielu VLANów na pojedynczym fizycznym łączu. Dzięki temu urządzenia znajdujące się w jednym VLANie będą mogły się ze sobą kontaktować, mimo że będą podłączone do różnych switchy.

Trunki mogą być tworzone ręcznie (statycznie) lub dynamicznie. W tym artykule zajmiemy się wyłącznie trunkami statycznymi.

Zobaczmy na naszym przykładzie jak wygląda trunk między SW1, a SW2.

Jak skonfigurować trunk?

Trunk konfigurujemy na danym interfejsie. Pierwszym krokiem jest określenie protokołu jaki będzie użyty do tworzenia trunków VLAN. Polecenie to może nie być wymagane na wszystkich urządzeniach. Wiąże się to z tym, że protokół 802.1Q (zwany również dot1q) jest obecnie jedynym wykorzystywanym standardem do tagowania ramek VLAN, więc w w zasadzie nie ma potrzeby jego wskazywania. Starsze urządzenia jednak umożliwiały konfigurację opracowanego przez Cisco protokołu ISL (ang. Inter-Switch Link), ale aktualnie nie jest on już wspierany.  

Drugim krokiem jest wskazanie, że port ma działać w trybie trunk. Co istotne, aby trunk był aktywny musi być skonfigurowany na jednym i drugim końcu łącza, czyli na obydwu przełącznikach.

SW1(config)#interface gi0/1
SW1(config-if)#switchport trunk encapsulation dot1q
SW1(config-if)#switchport mode trunk

SW2(config)#interface gi0/1
SW2(config-if)#switchport trunk encapsulation dot1q
SW2(config-if)#switchport mode trunk

Jak ustawić Native VLAN?

Istotnym zagadnieniem przy konfiguracji trunków jest również ustawienie numeru ID dla Native VLAN. Native VLAN umożliwia przesyłanie ramek nietagowanych, które są niezbędne, gdy używamy przełącznika nie wspierającego VLANów. Istotne jest to, by Native VLAN ID był taki sam po obu stronach łącza. Domyślnie jest to VLAN 1. Ze względów bezpieczeństwa zaleca się jednak, by był to oddzielny VLAN, nieużywany do przesyłania danych.

SW1(config)#interface gi0/1
SW1(config-if)#switchport trunk native vlan 999

SW2(config)#interface gi0/1
SW2(config-if)#switchport trunk native vlan 999

Jak sprawdzić listę dostępnych trunków?

Podstawowe informacje na temat skonfigurowanych trunków możemy sprawdzić za pomocą polecenia show interfaces trunk.

SW1#show interfaces trunk
Port        Mode         Encapsulation  Status        Native vlan
Gig0/1      on           802.1q         trunking      999

Port        Vlans allowed on trunk
Gig0/1      1-1005

Port        Vlans allowed and active in management domain
Gig0/1      1,10,20

Port        Vlans in spanning tree forwarding state and not pruned
Gig0/1      1,10,20

Jak sprawdzić konfigurację trunka na porcie?

Tutaj również przydatne będzie polecenie show interfaces switchport. Najważniejsze informacje odnośnie wprowadzonej konfiguracji zostały podświetlone.

SW1#show interfaces gi0/1 switchport 
Name: Gig0/1
Switchport: Enabled
Administrative Mode: trunk
Operational Mode: trunk
Administrative Trunking Encapsulation: dot1q
Operational Trunking Encapsulation: dot1q
Negotiation of Trunking: On
Access Mode VLAN: 1 (default)
Trunking Native Mode VLAN: 999 (native)
Voice VLAN: none
Administrative private-vlan host-association: none
Administrative private-vlan mapping: none
Administrative private-vlan trunk native VLAN: none
Administrative private-vlan trunk encapsulation: dot1q
Administrative private-vlan trunk normal VLANs: none
Administrative private-vlan trunk private VLANs: none
Operational private-vlan: none
Trunking VLANs Enabled: All
Pruning VLANs Enabled: 2-1001
Capture Mode Disabled
Capture VLANs Allowed: ALL
Protected: false
Unknown unicast blocked: disabled
Unknown multicast blocked: disabled
Appliance trust: none

Jak ograniczyć dostępne VLANy na trunku?

Domyślnie trunk pozwala na przesyłanie wszystkich VLANów z podstawowego zakresu od 1 do 1005. Pod kątem bezpieczeństwa sieci nie jest to pożądane rozwiązanie. W takim przypadku niezbędne jest skonfigurowanie listy dostępnych VLAN. Przeczytasz o tym w naszym darmowym NSSletterze – mailingu dla sieciowców głodnych wiedzy.

Dołączając uzyskasz dostęp również do archiwum – tematykę tego artykułu rozszerzyliśmy w NSSletterze 28. Rozwiń swoją wiedzę już teraz i zapisz się używając formularza poniżej.

Zostaw komentarz
Otrzymuj powiadomienia z tej dyskusji
Powiadom mnie o
guest

0 - Ilość komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments